দফাৰ গল্প

*এক দফাৰ গল্প*
ক) ...উত্চৰ্গা......
যি প্ৰেমিকে নিজৰ অতীত টোক ঢাকি নাৰাখি নিজৰ প্ৰেমিকাক সকলো কই সেইয়া ই আচল প্ৰেমিক|"মোৰ অতীত অতীতেই মোৰ বৰ্তমান আৰু ভৱিয্যত তুমি"বিবুধি আৰু আবেগৰ হেঁচাত বিপাঙত পৰা নীলাভে এলিটাক বুজাবলৈ যত্ন কৰিলে|উচুপি থকা এলিটা আৰু থিয় দি থকা নীলাভ|দুয়োৱে পৰস্পৰক ভাল পায়, কিন্ত নীলাভে এলিটাক তাৰ জীৱনৰ পাৰ হৈ যোৱা কাহিনী বোৰ কৈছিল|কাকলি আৰু তাৰ মাজত হৈ যোৱা অতীত তোৰ কথা|নিৰৱতাৰ বহু ক্ষণ ,সাক্ষী মাথো নদী খন আৰু এই বহাগ আহো আহো হৈ থকা চ'তৰ ৰ'দে চেকুৰী থকা দুপৰীয়াটো|জিলি টোৱে নিৰৱতা ভাঙি চিঞৰি উঠিল|দুপৰৰ ভকভকীয়া ৰ'দ আৰু অসহ্যকৰ জিলিৰ মাতত  নীলাভৰ আশান্তি লাগিল|সি ওচৰ চাপি এলিটাক জোকাৰি কৈ উঠিল..."এই নদী খনৰ ওচৰলৈ তোমাক লৈ আহিছো মোৰ অতীতক এই নদীখনত উটাই দিবলৈ আৰু মোৰ বৰ্তমান আৰু ভৱিয্যতক তোমাৰ নামত উত্চৰ্গা কৰিবলৈ..|এলিটাই নীলাভৰ চকুলৈ চালে,সঁচাকৈ নীলাভৰ দুচকুয়ে তাইৰ প্ৰতি থকা সীমাহীন মৰমকে ব্যক্ত কৰি তিৰ্ বিৰা্ই থকা অলেখ অযুত প্ৰতিশ্ৰুতি দেখা পালে...|
                খ)    ****আন্দোলন****
47 ত দেশ স্বাধীন হ'ল|আহোমৰ শাসনৰ পতনত ইংৰাজৰ দুশ বছৰীয়া শাসনৰ শিকলি চিঙি অসম ভাৰতৰ অংগ ৰাজ্য হ'ল|পুণৰ 62ৰ বিভিষিকা,72আৰু 82ৰ আন্দোলন...|পুৱাৰ বেলিৰ পাতলীয়া আভাৰ বোৰ গাত লৈ হৰেশ্বৰ ডেকাই ধোঁৱা বলা চাহ কাপৰ সৈতে   খবৰ কাগজৰ খবৰবোৰত নিমগ্ন হৈ আছিল|পুণৰ আকৌ আন্দোলন নাগৰিকত্ব সংশোধনী বিধেয়কৰ বিৰোধে আন্দোলন|এটা জাতিয়ে কিমান আৰু আন্দোলন কৰিব নিজৰ অস্বিত্ব ৰক্ষাৰ বাবে...?ভাষাৰ বাবে ,মাটিৰ বাবে,ভেটিৰ বাবে...??বদনে মান আনিলে..মানক খেদিবলৈ ইংৰাজ আহিল |কুটুমে কুটুমক খে দা মৰা কৰাৰ আগতে বুজিব লাগে অসমীয়া এনে এক জাতি যাৰ ধোদেও আলি বাধে,কবিৰ ভাষায়ে এজন অসমীয়া ৰণুৱা ,বণুৱা,বিহুৱা সকলো|পুণৰ অসমীয়াক জাগ্ৰত কৰাৰ সময় আহিল..আন্দোলনে কিমান আৰু এটা জাতিৰ অস্বিত্ব ৰক্ষা কৰিব?অসমীয়াই নিজৰ ভৰিত নিজেই থিয় দিব হ'ল|স্বাৱলম্বীতাই অস্বিত্ব ৰক্ষাৰ মূলমন্ত্ৰ এই কথা অসমীয়াই বুজিব হল|হৰেশ্বৰ ডেকাই পঢ়ি থকা পেপাৰ খন সামৰি চশমা যোৰ খোলি চকুৰ কোণ দুটা মুচি ললে|তেওঁ আবেগিক হৈছিল কিন্তু তেওঁ সংকল্প ললে বহুত দিনতে সামৰি থোৱা কলমতো হাতত লবলৈ|কলমেৰে তেওঁ জনতাক জগাব অস্বিত্ব ৰক্ষাৰ নতুন আন্দোলনৰ বাবে কৰ্মসংস্কৃতিৰ আন্দোলনৰ বাবে....|
    গ়)  **/**জীৱন এক সংগ্ৰাম*****
বৰ খং উঠিছিল নিকিতাৰ ..|খং তাইৰ প্ৰায়ে  উঠে অৰুণাভৰ ওপৰত|কাৰণ দুয়োটা কামলৈ যায় কিন্ত অৰুণাভে পুৱা একো কাম নকৰিও তাইকে গালি দিয়ে তাই দেৰি কৰে বুলি|খঙতে তাই স্কুল পালেগৈ|ক্লাচ কেইটা কৰি জিৰণী সময়ত কমন ৰূমত বহোতেই মানুহ এজন ওলালহি লগত ছোৱালী এজনী,এডমিচন লব|ছোৱালী জনীৰ মাক নাই|দেউতাক জনেও চকুৰে নেদেখে,কাণৰে ভাল কৈ নোশুনে|ছোৱালী জনীৰ লগত তেওঁ অকলে থাকে|তাই  আৰু অৰণাভ অকলেই থাকে |তথাপিতো কাজিয়া বোৰ ...|এই সৰুছোৱালী জনী অথচ এতিয়াৰ পৰা জীৱনৰ ইমান ডাঙৰ সন্ধিক্ষণ ত...|তাই ভগৱানক ইমান অভিযোগ দি থাকে তাৰ তুলনাত এই ছোৱালী জনীৰ জীৱনৰ সংগ্ৰাম বহুত জটিল...|